Η πρωτογενής παραγωγή, για να είναι μαζική στην κλίμακα που καθορίζουν τα σύγχρονα καταναλωτικά πρότυπα, απαιτεί ενέργεια και παράγει παραπροϊόντα. Αμφότερα επιδρούν στο περιβάλλον, απαιτώντας πόρους (ενεργειακούς και άλλους) και παράγοντας εν δυνάμει ρύπους. Έτσι, στο ζήτημα των ενεργειακών πόρων, η αειφορική αντίληψη για τη σύγχρονη γεωργία καθορίζει την αναπόδραστη σύνδεσή της με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι οποίες φαίνεται να αποτελούν μια σοβαρή εναλλακτική επιλογή στις συμβατικές πηγές ενέργειας, όπως τα ορυκτά καύσιμα, τα οποία είναι τόσο πεπερασμένα όσο και επιβλαβή για το περιβάλλον. Ταυτόχρονα, η αειφόρος γεωργία επιχειρεί να περιορίσει αλλά και να εκμεταλλευτεί ενεργειακά τα παραπροϊόντα των καλλιεργειών, βοηθόντας έτσι στην περιβαλλοντική προστασία του πλανήτη.

Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι εκείνες που αναπληρώνονται φυσικά από το περιβάλλον, όπως η ηλιακή, η αιολική, η γεωθερμία και η υδροηλεκτρική. Αυτές οι πηγές ενέργειας είναι καθαρές, άφθονες και οικονομικά συμφέρουσες (στον βαθμό που οι σχετικές τεχνολογίες είναι ώριμες), αλλά εμφανίζουν κάποια μειονεκτήματά, όπως είναι η εξάρτηση από την τεχνολογία και τις υποδομές. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας απαιτούν σημαντικές επενδύσεις προκειμένου να ωριμάσουν και έτσι να καταστούν οικονομικά βιώσιμες, και αυτό μπορεί να αποτελέσει εμπόδιο για την ευρεία υιοθέτησή τους στην παρούσα χρονική στιγμή.

Η αειφόρος γεωργία είναι μια μορφή πρωτογενούς παραγωγής που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να εξασφαλίζει την προστασία του περιβάλλοντος και τη διατήρηση των φυσικών πόρων. Η αειφόρος γεωργία βασίζεται στις αρχές της οικολογικά ορθής διαχείρισης της γης, της χρήσης ανανεώσιμων πόρων και της διατήρησης της βιοποικιλότητας. Οι αειφόρες γεωργικές πρακτικές επιδιώκουν να μειώσουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των γεωργικών δραστηριοτήτων, όπως η διάβρωση του εδάφους, η ρύπανση των υδάτων και η χρήση χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων. Επιπλέον, η αειφόρος γεωργία επιδιώκει να προάγει την υγεία του τοπικού οικοσυστήματος.