Ο παγκόσμιος αγροδιατροφικός τομέας καλείται να αυξήσει την παραγωγή του κατά 60-100% έως το 2050, προκειμένου να εξασφαλιστεί η διατροφική ασφάλεια του παγκόσμιου πληθυσμού, ο οποίος εκτιμάται ότι θα ανέλθει στα 10 δισεκατομμύρια μέχρι τότε. H αύξηση της παραγωγικότητας, όμως, πρέπει να επιτευχθεί με αειφορικές μεθόδους ουτωσώστε να μειωθεί η εξάντληση των φυσικών πόρων και να μετριαστεί η περιβαλλοντική επιβάρυνση με ταυτόχρονη μείωση των φυτοφαρμάκων. Οι γεωργικές καλλιέργειες εκτίθενται συνεχώς και απειλούνται από ασθένειες, εχθρούς και ζιζάνια τα οποία επηρεάζουν την ανάπτυξη και την ποιότητα των προϊόντων. Τα παραπάνω έχουν οδηγήσει στην αύξηση της ζήτησης για ανάπτυξη και εφαρμογή συστημάτων που χρησιμοποιούν βιο-φυτοφάρμακα που αντιπροσωπεύουν μια ασφαλή εναλλακτική λύση για τη μείωση της χρήσης αγροχημικών εισροών και την αειφόρο παραγωγή.

Την ίδια στιγμή, η δευτερογενής παραγωγή, δηλαδή η επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων ωστε να γίνουν καταναλώσιμα τρόφιμα, οφείλει και ακολουθεί της αρχές της αειφορίας, εξασφαλίζοντας τρόφιμα υψηλής θρεπτικής αξίας σε επαρκείς ποσότητες, μειώνοντας ταυτόχρονα το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των διεργασιών που εμπλέκονται. Η κλίμακα αυτών των διεργασιών είναι τέτοια που επιτάσσει ενδελεχή έρευνα και μελέτη των σχετικών επιστημονικών πεδίων, προκειμένου να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι.