Ένα σύστημα μπορεί να χαρακτηρισθεί ως μέρος του Αγροτικού Περιβάλλοντος όταν αποτελείται από μικρή πυκνότητα πληθυσμού και οι οικονομικές δραστηριότητές του καθώς και ο τρόπος ζωής του προσαρμόζονται στις εκάστοτε συνθήκες του περιβάλλοντος ενώ θεωρείται δεδομένο ότι περιλαμβάνει, ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες, διαφορετικά είδη φυτικών και ζωικών οργανισμών, και περιέχει πηγές φυσικών πόρων πάνω στις οποίες πολλές φορές δομούνται οι οικονομικές δραστηριότητες του πληθυσμού. Στους φυσικούς πόρους του περιβάλλοντος περιλαμβάνονται οι υδατικοί, οι εδαφικοί, ο ατμοσφαιρικός αέρας, οι ορυκτές πρώτες ύλες, η ηλιακή ενέργεια, το φυσικό αέριο, η βιοποικιλότητα, η φυσική ομορφιά κλπ και χρησιμοποιούνται ή μπορεί να χρησιμοποιηθούν από τον άνθρωπο όχι μόνο για την ικανοποίηση βασικών αναγκών του, αλλά και για την κύρια ενασχόληση του, όπως είναι η γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή καθώς και ο αγροτουρισμός. Ωστόσο, καθώς το περιβάλλον και οι δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα σε αυτό αλληλοεπιδρούν σε βάθος, η έντασή τους και οι πρακτικές που ακολουθούνται είναι δυνατόν να έχουν δυσμενή επίδραση στους φυσικούς πόρους σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό.

Συγκεκριμένα, η εκτεταμένη χρήση φυτοπροστατευτικών προϊόντων, χημικών λιπασμάτων και βελτιωτικών εδάφους, προκαλεί υποβάθμιση της ποιότητας των επιφανειακών και υπόγειων υδάτων και του εδάφους, ενώ απειλεί την υγεία ανθρώπων και ζώων μέσω της κατανάλωσης τροφίμων ή πόσιμου νερού που μπορούν να έχουν υπολείμματα αγροχημικών. Να επισημανθεί, ότι οι γεωργικές και κτηνοτροφικές δραστηριότητες αποτελούν τις σημαντικότερες πηγές νιτρορύπανσης των υδάτινων οικοσυστημάτων, με αποτέλεσμα να ανιχνεύονται υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών σε περιοχές με αυξημένη γεωργική δραστηριότητα και εντατική χρήση αζωτούχων λιπασμάτων καθώς και σε περιοχές όπου παράγονται μεγάλες ποσότητες ζωικών αποβλήτων. Η μη ορθολογική χρήση του αρδευτικού νερού αποτελεί επίσης πηγή περιβαλλοντικών προβλημάτων, η οποία οδηγεί στη μείωση φυσικών πόρων καθώς και στην υποβάθμιση του εδάφους. Υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος είναι δυνατόν να προκύψει και από εκτεταμένες εκχερσώσεις που περιορίζουν ή εξαλείφουν οικοσυστήματα με ταυτόχρονη μείωση της βιοποικιλότητας καταλήγοντας τελικά την ερημοποίηση.