Εδώ και πολλές δεκαετίες η οικονομική ανάπτυξη βασίστηκε σε ένα γραμμικό μοντέλο αποτελούμενο από τα βήματα λαμβάνω/παράγω – μεταποιώ – καταναλώνω - απορρίπτω. Το αποτέλεσμα, είναι οι δυτικές κοινωνίες λόγω της αλόγιστης παραγωγής και υπερκατανάλωσης αγαθών να απομυζούν όλο και περισσότερο τους φυσικούς πόρους, παράγοντας τεράστιες ποσότητες απορριμμάτων και αποβλήτων, η συσσώρευση των οποίων οδηγεί σε υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος. Η κατανόηση, ωστόσο, των συνεπειών μιας τέτοιας παραγωγικής και καταναλωτικής κουλτούρας στην Ευρώπη οδήγησε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να προτείνει τον Δεκέμβριο του 2015 ένα πακέτο μέτρων που προσβλέπει στην διευκόλυνση της μετάβαση από την γραμμική στην κυκλική οικονομία. Η κυκλική οικονομία στηρίζεται ουσιαστικά στην επαναχρησιμοποίηση των απορριμμάτων και των αποβλήτων που παράγονται σε διαφορετικά στάδια της παραγωγικής διαδικασίας των αγαθών, όχι μόνο μέσω της ανακύκλωσης αλλά επίσης μέσω της μετατροπής τους σε άλλα χρήσιμα προϊόντα. Με άλλα λόγια πρόκειται για ένα νέο μοντέλο παραγωγής στο οποίο τα απόβλητα συνεχίζουν με την ίδια ή όχι μορφή τον κύκλο ζωής τους αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα χρήσης τους και περιορίζοντας τη σπατάλη και την υποβάθμιση των φυσικών πόρων. Έτσι τα απόβλητα/υπολείμματα δεν αντιμετωπίζονται ως απορριπτέα αλλά ως εναλλακτική και πολύτιμή πηγή πρώτων υλών, μέσω την επανένταξή τους στον κύκλο της παραγωγικής αλυσίδας, συμβάλλοντας σε τοπικό ή εθνικό επίπεδο στον περιορισμό των εισαγωγών, τη βελτίωση του εμπορικού ισοζυγίου καθώς και στην ενίσχυση της απασχόλησης. Στην Ελλάδα σήμερα, η έννοια της κυκλικής οικονομίας στον αγροτικό τομέα αφορά σε μεγάλο βαθμό στη διαχείριση της υπολειμματικής βιομάζας, με στόχο την παραγωγή χρήσιμων προϊόντων όπως είναι τα εδαφοβελτιωτικά, οι ζωοτροφές, τα προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, η παραγωγή βιοκαυσίμων και ενέργειας αλλά και υλικών συσκευασίας.